Czekam na tę kolejną chwilę. Spotkanie Jorie Graham podczas Portu Literackiego

View
Edit

Publication Type: *

Year of Publication: *

(Submitted, In Press or YYYY)

Title: *

Categories

Ranking:

select a ranking of the criticism or article - Only For Interviews or Bibliography Entries

Jorie Graham Titles: *

select one or more Book Titles as pertain to criticism, reviews, videos or audio recordings (hold the Ctrl key while selecting multiple Titles -- SELECT ALL FOR PROSE)

classification: *

select one or more classifications for the entry/submission (hold the Ctrl key while selecting multiple classifications)

Authors: *

Author names must be separated by semicolons

Website Title: *

Wikipedia, Salon.com, etc.

Volume:

Issue:

Edition:

Number:

Date Published:

(mm/yyyy)

Publisher:

Place Published:

Type of Work:

Masters Thesis, PhD Thesis, etc.

Publication Language:

Author Bio:

ISBN Number:

ISSN Number:

Call Number:

Key Words:

Separate key words with a , character

Abstract:

Notes:

URL:

COinS Data:

This will be automatically generated, only edit if you know what you are doing.

Full Text:

Czekam na tę kolejną chwilę. Spotkanie Jorie Graham podczas Portu Literackiego Ostatni wiersz napisała dokładnie dwa lata temu, ale nie zmusza się, by zasiąść do białej kartki papieru. Swoim studentom radzi, by posłuchali porannego śpiewu ptaków, a we Wrocławiu zachwyciły ją słowiki, których nie ma w Stanach. Ale Jorie Graham przede wszystkim mówiła o poezji, roli artysty dzisiaj i problemach, jakie ma człowiek w kontakcie z dziełem sztuki. Przytaczamy całe wypowiedzi amerykańskiej autorki, której zbiór wierszy pod wspólnym tytułem „Prześwity” ukazał się w styczniu nakładem Biura Literackiego. Czym jest tom poetycki? Momentem przeżytym życia, rozdziałem, który prezentujemy w postaci tomu, oddzielnej całości. Dziś kłopot z poetami polega na tym, że kreują niemal własną markę, zaś poezja jawi się jako produkt i skutek uboczny kapitalizmu. Bierze się to z przeświadczenia, iż trzeba tworzyć, a poeta spełnia swoją funkcję tylko wtedy kiedy pisze. Kiedy pisać wiersz? Od początku założyłam, że trzeba poczekać na ten odpowiedni moment. Czasami mogą minąć lata, zanim nadejdzie, ale nadzwyczaj ważną kwestią w przypadku każdego artysty jest wiedzieć, że to życie musi być impulsem, aby powstało coś nowego. Nie powinna nim być natychmiastowa potrzeba zaspokojenia, natychmiastowe spełnienie, które dzisiaj wywołuje w nas rynek. John Keats użył kiedyś określenia „negatywna zdolność”, czyli umiejętność oczekiwania, nie podejmowania działania, ale oczekiwania na moment, kiedy to działanie powinno mieć miejsce. W życiu artysty poznanie tej kwestii jest sprawą kluczową. Życie jako mechanizm, z którego powodu to działanie podejmujemy. Co mówię młodym poetom? Żeby bardzo uważali na moment, kiedy zasiadają do białej kartki papieru. Uważam, że różni się ona od czystego ekranu, za którym gdzieś są miliony głosów, które za moment mogą się na nim pojawić i ekran da im głos. Z białą kartką jest inaczej-to emisariusz pewnej ciszy, jednego głosu. Problemy ze sztuką współczesną i jak odbieramy poezję? Dziś tworzymy produkty jednorazowego użytku. Ile z tego, z czym mamy kontakt w dzisiejszej sztuce współczesnej- z performance’em, slamem poetyckim, video art chcemy obejrzeć ponownie? Ile własnej duszy chcemy zaangażować, by spotkać się z tym dziełem sztuki? Mam wrażenie, że większość dzieł sztuki uniemożliwia nam stan zadziwienia, oniemienia, wejścia znacznie głębiej, gdzieś z pokładów duszy. W przypadku poezji także nie odczuwamy tego, co powinniśmy, bo obecnie spełnia dwie funkcje. Z jednej strony ma być dla nas rozrywką, z drugiej odnieść się do nas jako inteligentnych istot, które patrzą i poczują się inteligentnie dekodując to, co obejrzały. Wallace Stevens uważał, że wiersz powinien opierać się inteligencji niemal do końca, że w momencie, kiedy czytelnik zapoznaje się z wierszem powinien odnieść jakieś wrażenie na jego temat jeszcze zanim zdoła dopaść go inteligencja, czyli nasza konceptualna część umysłu. Stąd starajmy się polubić uczucie wewnętrznej sprzeczności, czyli wrażenie, jakie wywołuje w nas wiersz powinno być połączeniem wielu sprzecznych elementów działających jednocześnie. Jak w życiu. O funkcji sztuki W moim odczuciu polega na tym, aby utrzymała duszę na jawie, by ta nie zasnęła. Percy Bysshe Shelley powiedział kiedyś, że funkcją poezji jest to, aby dusza miała się czym zająć. Moje motto Moim studentom na Harvardzie dałam zadanie, aby przez kilka tygodni wstawali o czwartej rano i posłuchali, co dzieje się za oknem, ten chór świtu, a&nbsp; potem spróbowali opowiedzieć o tym na zajęciach. Najpierw pytali mnie, gdzie można to znaleźć na youtube.com, wreszcie po trzech tygodniach nie dostrzegania tego, co większość z państwa słyszałaby tak głośno, żebyście ogłuchli, dostałam od jednego ze studentów e-mail. Został rozesłany do wszystkich, a w treści znalazły się słowa: „To prawda! Przebudźcie się!” Od tej pory to moje motto dla całej relacji ze światem zewnętrznym.&nbsp; notowała Magdalena Talik fotografował Tomasz Walków

You may enter a full text or HTML version of the publication here.

Input format

Filtered HTML

Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
Allowed HTML tags: <a> <cite> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd>
Lines and paragraphs break automatically.

Full HTML - With WYSIWYG

More information about formatting options

From The New World
To 2040
Rompiente
il Posto
P L A C E
P L A C E (UK)
Sea Change
Overlord
Never
Swarm
The Errancy
The Dream of the Unified Field
Materialism
Region of Unlikeness
The End of Beauty
Erosion
Hybrids of Plants and of Ghosts
The Earth Took of Earth
The Best American Poetry 1990
To A Friend Going Blind
All Things
Lines/Lignes, Réflexions/Reflections
Two Days
Deprisa
fast
fast (IT)
fast (UK)
New Poems
Our World (CN)
Prześwity
Runaway
Runaway (UK)
Selected Poems
Shënime nga realiteti i vetes
The Taken-Down God
To 2040 (UK)
[To] The Last [Be] Human
[To] The Last [Be] Human (UK)
The Lives of the Poems: Twelve Drawings on Canvas
Photographs & Poems
In the Pasture
The Turning
La Errancia
L'angelo custode della piccola utopia
Region der Unähnlichkeit
Zwischen den Zeilen
Sea Change (UK)
Overlord (UK)
Never (UK)
Swarm (UK)
The Dream of the Unified Field: Selected Poems (UK)
The Errancy (UK)
FRAZA (PL)

Jorie Graham

Navigation

Czekam na tę kolejną chwilę. Spotkanie Jorie Graham podczas Portu Literackiego